“Ik ben iedere dag bezig met de zorg. Met de cijfermatige kant ervan, dat wel. En daarom weet ik dat de kwaliteit van de zorg in Nederland zeer hoog scoort op de Europese indices. Ik weet ook dat de kosten van de curatieve zorg hoog zijn, maar veel minder hoog dan velen denken. We lopen mee in het gemiddelde van Europa. Wat merk je daarvan als je plotseling zelf patiënt bent...?
Als het gaat om de kwaliteit dan kan ik kort zijn. Ik ben bij het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis (AVL) en het HagaZiekenhuis fantastisch geholpen. Ik ben blij dat ik in Nederland woon. En toch kan het beter en goedkoper. Want waarom kan mijn arts niet gewoon bij alle gegevens die over mij bekend zijn? Ik heb 4 toestemmingsformulieren ingevuld zodat mijn arts mijn gegevens kon ophalen bij het AVL, bij mijn huisarts en bij mijn apotheken in Geldermalsen en Zeist. MIJN arts, die mij ziet op mijn allerkwetsbaarst: naakt en ziek. MIJN arts die er alles aan doet om mij beter te maken en die mijn onvoorwaardelijke vertrouwen heeft. Waarom hebben wij een systeem dat gebaseerd is op wantrouwen?
En waarom regionaal en niet landelijk? Waarom wordt de behandelend arts niet per definitie vertrouwd en mag hij niet gewoon over mijn medische gegevens beschikken? Tenzij ik natuurlijk aangeef dat ik dat niet wil.
Stel je voor dat ik bij mijn arts kom. Hij heeft toegang tot alle gegevens over mijn gezondheid omdat ik eenmalig heb aangegeven dat ik toestemming geef aan alle zorgverleners in ons land om al mijn gegevens te mogen gebruiken. Ook wel handig als mij iets overkomt en ik niet meer in staat ben om apart toestemming te geven. Hoeveel tijd zou dat de arts schelen? En de andere zorgverleners die de gegevens moeten opleveren? En mij? Ik heb als patiënt namelijk aan den lijve ondervonden dat de zekerheid van een goed geïnformeerde arts ruimschoots opweegt tegen de angst voor een potentiële schending van mijn privacy.
En er kan meer. Want stel je voor dat de gegevens van de andere zorgverleners voldoen aan een generieke standaard. Waardoor de gegevens automatisch beschikbaar zijn in het elektronische patiëntendossier van de persoon die ik helemaal vertrouw, mijn behandelend arts. Dat scheelt fouten bij het overtypen en onnodige tijd. Tijd die de arts aan mij of aan een andere patiënt kan besteden. Bijkomend voordeel is dat je minder afhankelijk wordt van backoffice leveranciers die gebaat zijn bij eigen standaarden.“
